ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

   Η σιδηροπενία αποτελεί ένα από τα συχνότερα προβλήματα υγείας των παιδιών και επηρεάζει τη διάθεση, την ικανότητα συγκέντρωσης, την ικανότητα μάθησης και βέβαια την ικανότητα κίνησης και συμμετοχής τους στις δραστηριότητες των συνομιλήκων τους.

Σε συνδυασμό με την ανάπτυξη και τις αυξημένες φυσιολογικές ανάγκες σε σίδηρο, η ανεπαρκής διατροφή μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση σιδηροπενικής αναιμίας. Για παράδειγμα, η υπερβολική κατανάλωση γάλακτος (τροφίμου με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο), με ταυτόχρονη μείωση της κατανάλωσης άλλων τροφίμων, έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση αναιμίας, λόγω μη ισολογισμένης διατροφής. Επίσης, όταν η διατροφή μέχρι την ηλικία των 18 μηνών ή και αργότερα στηρίζεται αποκλειστικά στο μητρικό γάλα (θηλασμός) και στη συνέχεια το διαιτολόγιο είναι φτωχό σε ζωικά τρόφιμα, ή αποφεύγεται το κρέας, για οικονομικούς λόγους ή για λόγους πρόληψης καρδιαγγειακών παθήσεων, τότε το παιδί έχει αρκετές πιθανότητες να εμφανίσει σιδηροπενική αναιμία.

Το διαιτολόγιο του παιδιού πρέπει να περιλαμβάνει αρκετές πηγές καλά απορροφήσιμου σιδήρου, δηλαδή σιδήρου από ζωικά τρόφιμα (συκώτι, αλλά κυρίως κρέας και θαλασσινά που μπορεί να καταναλωθούν με ασφάλεια σε πιο μόνιμη βάση), καθώς και αρκετές φυτικές πηγές σιδήρου (όσπρια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά) σε συνδυασμό όμως με παράγοντες που αυξάνουν την απορρόφησή του, όπως η βιταμίνη C (άφθονη σε διάφορα φρούτα και λαχανικά).